De kunst van bunkers harken en bouwen
Hoofdgreenkeeper William Boogaarts was in 2015 ‘Greenkeeper of the year’. Nu maakt hij een studiereis door Schotland, door velen gezien als de bakermat van de golfsport, om met de opgedane kennis de winnaars van de ‘Toro Student of the year’ en de Pro Turf Care-studenten bij te kunnen staan. De reis, mede mogelijk gemaakt door Toro en de NGA, voert langs golfbanen van naam en met bijzondere kenmerken. Op de Old Course van St. Andrews mocht hij meehelpen aan de voorbereiding van de prestigieuze Dunhill Cup en ontdekte hij dat het harken en aanleggen van bunkers een kunst is waar veel vakmanschap voor nodig is.
Voorbereidingen Dunhill Cup
“Als je voor het eerst op de Old Course van St. Andrews mag werken, houd je er rekening mee dat je bunkers mag harken. Een waar meesterwerk en daarom harkt niemand in zijn eerste week bunkers tijdens de Dunhill Cup. In het donker wordt er gestart en alle bunkers worden gecontroleerd door de eerste en tweede assistent. Alle details moeten kloppen”, vertelt William over zijn werkzaamheden daar. “In de week van de Dunhill Cup was mijn ochtendtaak het maaien van de surrounds. ’s Avonds vulde ik divots op de fairways en bewaterde ik de bunkers. Tijdens het toernooi was er niet veel regen, bijna niets, wel veel wind, al waait het er volgens mij altijd. De bunkers worden dan ‘s avonds met de vlakke kant geharkt, zodat de wind er minder vat op heeft. Daarna worden ze nat gemaakt. Dit voorkomt dat het zand uitdroogt en dus makkelijker uit de bunker waait. ’s Morgens krijgen de bunkers een tournament rake. Alle strepen wijzen dan naar de vlag, vanuit elk punt in de bunker, zodat spelers kunnen zien waar ze naartoe moeten slaan. Dat is vooral van belang voor diepe bunkers, waar de vlag niet te zien is.”
Bunkers bouwen
Er ging ook nog een wens in vervulling: “Op hole 5, rechts van het pad, heb ik mee mogen werken en bouwen aan een fairwaybunker, de eerste van het seizoen die onderhanden werd genomen op de Old Course. Vooraf vroeg men mij wat ik graag wilde leren of doen. Hoewel ik al veel werkzaamheden had mogen doen op de baan, wilde ik graag leren hoe zo’n bunker gebouwd wordt. Voordat we begonnen, plaatsten ze grote netten om de bunker. Al snel bleek waarom: de bunker lag namelijk in een landingsgebied.”
Ieder zijn eigen stijl
William ontdekte dat het bouwen of vernieuwen van een bunker puur vakmanschap is en elke bunker een meesterwerk. “Het gezegde luidt: ‘It take’s 3 to build a bunker’, maar er is er altijd één die de kar trekt”, gaat hij verder. “Veel greenkeepers op St. Andrews weten hoe ze zo’n bunker moeten bouwen en ieder doet dat op zijn eigen manier. Op de vraag welke manier het beste is, krijg je geen pasklaar antwoord. Er zijn verschillende manieren die tot het gewenste eindresultaat leiden. De een bouwt een bunker helemaal opnieuw, inclusief de top of de laatste rand, de ander bouwt hem onder de huidige rand, zodat de bunker beter opgaat in het bestaande beeld. Als je door de baan heen kijkt, herken je de verschillende stijlen en zie je ook dat ieder een eigen signatuur heeft.”
Stappenplan
Een bunker mag niet aangepast worden en moet qua vorm zo dicht mogelijk bij het origineel blijven, met evenveel rijen of lagen.
Een klus waarbij zorgvuldig te werk gegaan wordt:
1. Het oude zand wordt naar het midden van de bunker gebracht. Dit wordt later gebruikt om de achterkant mee te vullen.
2. De oude zoden worden verwijderd en afgevoerd.
3. De eerste rij wordt gelegd op een vlak terrein. Het is essentieel dat de grond 100 procent vlak ligt voordat dat gebeurt.
4. Daarna begint het bouwen, in hele of halve zoden van 60 bij 30 centimeter, afhankelijk van de vorm en de grootte van de bunker. De zoden hebben een dikte van 2,5 tot 3 centimeter.
5. Na elke laag wordt de ruimte die erachter ontstaat zorgvuldig en stevig aangevuld om instorten te voorkomen.
6. Na elke tweede rij wordt de hoek in graden nagemeten. De steilheid van de te bouwen rand hangt af van het type golfbaan en van het type bunker: een green- of een fairwaybunker.
7. Bij bunkers die aan de speelrichting hoger zijn, worden de zoden schuin afgestoken om geleidelijk omhoog te komen.
8. Als de bunker klaar is, komt er nog geen nieuw zand in. Dat gebeurt pas na de winter.
Buiten spel
“De bouw van de bunker trok de aandacht van golfers van over de hele wereld. Ze waren geïnteresseerd in het proces en vroegen ons hoe lang het ging duren”, vertelt William. “Een goede vraag die niet zo makkelijk te beantwoorden is omdat er veel factoren meespelen. Maar tijd is van onderschikt belang, de kwaliteit staat voorop. Een bunker blijft minimaal 3 tot 4 maanden buiten spel zodat de zoden zich kunnen zetten en hechten. Om aan te geven dat de bunker niet bespeelbaar is, krijg die een wit touw eromheen en een bordje met de aanduiding ‘GUR’ (Ground Under Repair).” Hoewel de stappen om een bunker op te bouwen na de eerste keer duidelijk zijn, heeft William het nog niet ‘in de vingers’. Zijn kans om te oefenen volgt nog als hij later aan de slag mag op de Jubilee en de New Course.