Geldbomen: Hoe super zijn de Singapore Trees?
Als er ooit een innovatie is geweest waar ik als een blok voor ben gevallen, dan zijn het wel de Singapore Supertrees. Die rijzige gestaltes van staal waarin honderden plantensoorten goed gedijen en functies als licht, geluid, waterretentie en stroomopwekking allemaal een plaats hebben; voor mij waren de Supertrees synoniem voor duurzaamheid. Ik droomde er al van om ze naar Nederland te halen en we maakten zelfs een schaalmodel naar hun voorbeeld.
Niet zoals verwacht
Bij de Enk hadden we de rode loper al uitgerold voor de Supertrees. Vorig jaar kwamen we in contact met twee studentes die ter voorbereiding van hun komst naar Nederland de achtergronden voor ons gingen onderzoeken. Niet de technische details – die konden we zelf grotendeels invullen – maar de politieke en organisatorische kant van het verhaal. Ik kon niet wachten tot Anne en Sophie met hun bevindingen terug zouden komen. Maar wat zij ontdekten lag mijlenver uit de richting van mijn verwachtingen.
Ontwaakt uit duurzaamheidsdromen
De Singapore Supertrees zijn namelijk niet zo duurzaam als ze lijken. De waarheid is dat het Engelse architectenbureau dat de trees en het omringende Gardens by the Bay bedacht, duurzaamheid als aandachttrekker gebruikt heeft. Dat was even slikken. Ze blijken eerder een instrument voor citybranding dan een duurzaamheidsicoon. Daar gingen mijn schone duurzaamheidsdromen. Maar het bracht me wel iets anders: het inzicht dat we ook op een andere manier naar onze steden kunnen kijken.
Weg met winkelstraten
Dat dat nodig is, zien we aan het stadscentrum van iedere willekeurige middelgrote stad. Daar vallen al jarenlang gaten die niet zo eenvoudig te dichten blijken. De V&D vervangen door Hudson’s Bay is blijkbaar ook geen succesformule. Pop-up-winkels, flagship-stores, conceptstores; al dat nieuws hebben we zien komen. En deels ook weer zien gaan. In sommige gemeenten maken winkelcentra daarom maar plaats voor woningbouw. Met als gevolg dat de centrumfunctie verloren gaat.
De groene citymarketeer
Ik heb een ander idee: beton eruit, groen erin. En daarin kunnen we heel wat leren van Singapore. Daar hebben ze succesvol de schijnwerpers op zich gericht weten te krijgen met aandachtsmagneten als de Supertrees. Ze zijn al bijna net zo iconisch als de Eiffeltoren. Als we dat hier nu ook eens doen? Een groen stadshart als citymarketinginstrument. Een heel nieuwe denkrichting die ik graag eens wil bespreken met de gemeenten in Nederland die niet weten wat ze met hun centrum aan moeten. Neem de Enk in de arm als citymarketeer en transformeer dat zorgenkind tot een groene oase die massa’s inwoners en toeristen aantrekt. En dan met Holland Supertrees erin. Made by de Enk. Zoiets als die in Singapore, maar dan wel echt duurzaam.
Frans Reulink
Directeur/eigenaar de Enk Groen & Golf
De Vernieuwers